Wanneer ik de kamer inkijk is hij leeg en donker. Meteen voel ik de emotie opkomen. Ik zit in een Vrouw & Transformatietraining bij MichĆØle Wattel, we werken met het Talentenspel. Dat is de zichtbare realiteit, de bewuste wereld. In de symbolische werkelijkheid, de onderbewuste wereld, ben ik net de drempel van mijn innerlijke Kinderkamer overgestapt.
Ik heb geen kinderen, en die ga ik ook niet meer krijgen. Dat besef valt rauw op mijn symbolische dak. Dikke tranen rollen over mijn wangen, een paar minuten lang snik ik hoorbaar en onbedaarlijk. Het is niet de eerste keer dat ik dit verdriet voel, kinderloosheid is een rouwproces, tenminste als iets in jou ooit wel kinderen heeft gewild.
Op een bepaalde manier is een deel van mijn unieke potentie als vrouw onvervuld gebleven. Nu ben ik 48 jaar en in de overgang, alinea voor alinea ben ik dit hoofdstuk aan het afsluiten. Het is niet anders, dit is hoe mijn leven gelopen is. Waar ik nu ben is zowel het gezegende als ongelukkige resultaat van genen en geluk, van goede en slechte keuzes.
In de donkere leegte verschijnt plots een spotlight. Het belicht een kinderkamermobiel dat in de lucht zweeft. Daaronder ligt een groen meditatiekussen op de grond. De plek nodigt uit om er te gaan zitten. Om de benen te kruisen, de ogen te sluiten en te mediteren. Dat doe ik niet, ik blijf geboeid kijken naar dit verstilde, haast theaterachtige beeld.
Er klinkt een stem door de kamer, het is de stem van mijn Vertelster. Ik ken dit talent nog niet zo lang, maar het timbre van haar stem stelt me gerust. Ze klinkt vrouwelijk en zacht. Volwassen en empathisch. Deze vrouw is wijs, ze is door de wol geverfd en weet wat liefde is. Dat alles kun je horen aan iemands stem als je helderhorend bent, zoals ik. āVanuit de leegte ontstaan de verhalen. Vertel ze, dat zijn uw kindjes. Help ze geboren worden en opgroeien, het zullen stralende kinderen zijn die de wereld vrolijker maken en zachter. Ze horen hier.ā Wat ze zegt raakt me, ze laat me mijn creatieve potentieel zien en de metaforische betekenis van mijn kinderwens. Dit hoort bij mijn pad naar vervulling.
āWaar moet ik beginnen?ā, vraag ik, dit keer met tranen van ontroering in mijn ogen. āBij het lege vel, de rest komt vanzelf. Wees stil, voel en kom terug naar deze kamer.ā Dat beloof ik haar, en via haar, beloof ik het mezelf. Het voelt alsof er een prachtige punt op mijn innerlijke āiā is gezet: de āiā van I, van IK, van Innerlijke Kracht en IntuĆÆtief Weten.
Hoe meer ik met het Talentenspel werk, hoe meer ik al mijn verschillende kanten en kwaliteiten integreer. Hoe dichter ik me voel bij mijn ware essentie en potentie. Het hoofdstuk is nog niet gesloten, maar de punt die ik die middag heb gezet is een stip aan de horizon geworden. De leegte is iets geworden om naar uit te kijken.
Leegtekracht, niet zwaar
maar licht, en vol als
een veelbelovend vat, met veren
leegtekracht, niet leeg
maar vol, en krachtig als
een vederlichte belofte, zwaar zonder #talentenspel #vertelster #sprookjescoaching #leegtekracht #lapol #persoonlijkeontwikkeling