Heb jij je (n)ooit afgevraagd, ‘waarom een lief meisje als Roodkapje zich zo van de domme houdt?’. Ik bedoel, als je zieke oma ineens haar op de tanden heeft, uit haar mond ruikt en oren heeft als een wolf, dan ís ze waarschijnlijk een wolf. Wat is hier aan de hand?
Je-zelf voor de gek houden
Veel slimme vrouwen vertrouwen niet op hun eigen waarneming. Daardoor lopen ze zelfs het risico recht in de armen te lopen van een wolf. Mij is het meermaals gebeurd, zowel in de liefde als op het werk. Foute vriendjes en dominante bullebakken als bazen, ze zijn me niet vreemd. Denken 'lief en aardig' te moeten zijn is deel van het probleem, maar er is nog meer aan de hand.
Als jij net als Roodkapje je eigen waarneming wantrouwt, dan heb je als kind een van de volgende zinnetjes met 99% waarschijnlijkheid te vaak gehoord: “Dat is niet waar”, “Daar klopt echt niets van!”, “Hoe kom je daar nou bij?”, “Helemaal niet!”, “Nee, dat is niet zo,” en alle denkbare varianten op het ontkennen van wat jij zag, hoorde, proefde, rook, intuïtief wist en voelde.
Het ontkennen van de realiteit is iets wat we allemaal doen, vaak om onszelf te beschermen. Het gebeurt totdat we beseffen dat het veilig is om volledig onszelf te zijn, inclusief alle 'gebreken'. Dat kan variëren van het antwoord op een vraag niet weten en dat heel ongemakkelijk vinden tot het ownen van ernstige vergrijpen en vormen van verraad, zoals incest en huiselijk geweld.
Wij mensen nemen onszelf nu eenmaal liefst waar als 'engelen', 'helden' en 'kampioenen'. Alle gedrag dat daar niet in past ontkennen we, al is het overuidelijk dat we het vertonen. Vervolgens gaan we onszelf meestal met hand en tand verdedigen. Als je een helder zelfbeeld wil krijgen, is het heilzaam om anderen regelmatig te vragen hoe zij jou ervaren.
Je-zelf de grot in sturen
In het onderzoeken van mijn vrouwelijke kwaliteiten ontdekte ik een wonderlijke wetmatigheid. Hoe groter het talent en de vaardigheid, hoe meer ik het onbewust onderdrukt had. Neem mijn gevoeligheid: gretig en grondig verdoofd. Mijn intelligentie: innemend en inschikkelijk ingeslikt. Mijn zuivere waarneming: bezield en bezijden weggezopen. Nee. Op een aantal keuzes in mijn leven ben ik niet trots. Echter, ik koos ervoor om kennis op te doen om mijn jongere zelf te begrijpen. Ik koos ervoor om compassie te ontwikkelen om haar te kunnen vergeven. Ik koos ervoor beide vaardigheden ook écht toe te passen op mijn leven. Je kunt iets ‘leren’ en er niets of te weinig mee doen, dan hang je vast op het mentale niveau, het kennisniveau. Als je echt wat in je leven wil veranderen, moet je diepzeeduiken. In je onbewuste grottengangenstelsel liggen je angsten en verlangens te wachten om te transformeren naar bewustzijn.
Ja. Wat je meemaakt en meekrijgt vanuit je opvoeding en de cultuur waarin je geboren wordt, telt. Het kan als een zwaar anker om je nek hangen en je naar de bodem trekken van je eigen ongeluk. Ja, wat jij vervolgens doet met wat je meemaakt en meekrijgt, maakt het verschil. Je kúnt ervoor kiezen om op je eigen waarneming te (leren) vertrouwen.
Je van de domme houden is niet slim Op weg naar heling en Heldinnenschap mag je onthouden: elke ontkenning van jouw waarneming heeft jouw (zelf)vertrouwen een deuk gegeven. Hoe goedbedoeld de motivatie ook was om jouw zintuiglijke observaties af te keuren en te negeren, het heeft je vermogen om op jezelf te vertrouwen beschadigd. Je ziel is hierbij altijd in tact gebleven, ook dat mag je her-inneren. Het gevolg: jij bent JE-ZELF in twijfel gaan trekken. Je bent de verbinding kwijt geraakt met je basis, je fairytale fundament. Als volwassen vrouw vraag je je nog steeds af: “Zie ik het zuiver?”, “Klopt mijn gevoel wel?”, “Heb ik het goed gehoord?”. Wanneer je geen antwoorden kan geven van binnen uit, verzuip je in die vragen. Je zwemt in onzekerheid, bent teleurgesteld door die eeuwige twijfel. Het gevaar: jij hebt ook niet leren vertrouwen op je wantrouwen, zelfs al sta je oog in oog met een wolf. Dit wordt versterkt door socialisatie. Misschien word jij, net als veel andere vrouwen, nog genekt door de neiging, ‘om aardig te moeten zijn.’ Dat wordt versterkt wanneer 'onaardige gevoelens' niet worden ontvangen, bijvoorbeeld als je boos bent, verontwaardigd of streng. Het antwoord: als volwassen vrouw heb jij je leven in eigen hand, maar minder dan je denkt omdat ook jij onderdeel bent van een systeem. Dat systeem bepaalt voor een groot deel wie we (denken te) zijn. Daarnaast kun je last hebben van onbewust ondermijnende mechanismen. Het bewuste is daar niet tegen opgewassen, je kunt je on(der)bewuste wél bewust beïnvloeden. Heb jij de regie over je verhaal? Schrijf jij je eigen sprookje? Ben jij vol vertrouwen? Vertrouw jij je eigen waarneming, dat wat jij voor waar aanneemt? Zeker is dat gekleurd: jouw observaties dragen jouw kleuren. Is daar iets mis mee? Stel jij jezelf im Frage? Zak jij willens en onwetens weg in zelftwijfel? Vraag jezelf eens af: hoe slim is het om mezelf van de domme te houden. Wees geen wolf in schaapskleren, wees als de wolf en het schaap. Durf te leven wie je bent. Je bent meer dan je hokjes. Vertrouw op je visie. Hou onvoorwaardelijk van jezelf. Heb compassie met je zogenaamde onkunde en fairytale falen. Pak de regie. Eer je EILEIDERSCHAP. Dat kan door te investeren in een Talententraject. Een Talententraject versterkt je Koninginnekracht. Vergroot je zelfbewustzijn en zelfvertrouwen. Geeft inzicht in en grip op je talenten. Brengt verborgen kwaliteiten naar boven. En brengt je bij je zielsmissie.