Natuurlijk zijn wij ziek, de wereld is ziek. Ze heeft klimaatkoorts. Haar duurzaamheidshonger wil gestild worden. Net als wij, brave burgers, snakt ze naar een burn-outbreak; ons opbranden en onze oorlogen zijn ‘haar bosbranden’. Ze verlangt naar verbinding, reikt uit naar respect; vraagt om een sociaal verhaal. In wezen is het simpel, kiezen voor welzijn in plaats van welvaart. Alles eerlijker verdelen. Waarom houden we vast aan wegwerpgeluk als het zo schadelijk is? Natuurlijk kan ik doen alsof. Alsof ik het niet ken. Het vasthouden. Alsmaar doorgaan. Wegkijken. Onderdrukken. Ik ben jarenlang verslaafd geweest aan sigaretten. Een van de ergste vormen van wegwerpgeluk. Je kunt beter meteen je longen door het toilet spoelen. Je maagwand perforeren. Je hart aan de wilgen hangen. Terwijl ik wist dat het ‘verkeerd’ was hè. Terwijl ik wat anders wilde. Maar het leek alsof het niet kon. Ík het niet kon. In plaats van magie en power voelde ik me mismoedig en machteloos. Afhankelijk. En ik wist waarom. Waar het vandaan kwam. Begonnen was. Het maakte niet uit. Totdat het uitmaakte. Actie! Het duurde lang voordat ik kon kiezen voor iets anders. Maar het is me gelukt. Ik wist van het bestaan van mogelijkheden. Alternatieven. Kansen. Ik heb ze gegrepen. Geloofd. Ben gesprongen. Geland. Afgegleden. Opgeklommen. Gevallen. Terug opgekrabbeld. Achteruit gegaan. Weer vooruit gestapt. Ingekakt. Uitgeprobeerd. Totdat ik het patroon zag. Heel helder. Langzaam, zeker. Iedereen weet dat het anders moet. We voelen goed ‘wanneer iets niet goed voelt’. Dat is ironisch genoeg de reden dat we verdoven. Doordrammen. (In)slikken. Waarom we twijfelen. Bang zijn. Pikken. Het is niet slecht. Het is niet goed. Het is wat het is. Kijk ernaar, totdat je het ziet. Voel het, totdat je het doorhebt. Doe het, totdat het lukt. Al is het tijdelijk. Onvermijdelijk. Begrijpelijk. Noem het intuïtie. Plak er profetie op. Haak er helderziendheid doorheen. Ik voorzie een betere wereld. Het kan. Ik geloof in de transformatiekracht van mensen. In de zin van jou en mij. En weet je wat het allermooiste is? Dat je niets hoeft te veranderen om jezelf te worden. De ander zit al in jou (opgesloten; gevangen zoals Rapunzel in de toren). Soms ver weg. Dan is het even zoeken. Meer verdiepen. Om je te kunnen openen. Je ware zelf te ontsluiten. Sprookjesspiegel. De hele wereld reflecteert iets van jouw buitengewone binnenwereld. Wat zie je? Draken? Heksen? Koningen? Prinsessen? Kikkers met wratten? Kun je ze aankijken? Aanraken? Met liefde bejegenen? Iemand een open blik gunnen? Een dichte deur bieden? Kun je de geschenken ontvangen van alledag-en-alle-dingen? Gooi weg dat wegwerpgeluk. Dat wat standhoudt, vastvervult en nooitstukgeeft zit in jou. #sprookjesleven #geluk #wegwerpmaatschappij #spiegeltjespiegeltje #heldenwerk #heldinnenmerk #corona #crisis #kans