Ze ziet er uit als Assepoester. Eenvoudige jurk. Schort. Blond haar in een staart. En ja, ze is een animatie. Mijn tweede ontmoeting met Vrouwe Natuur is een heus Disney treffen. Ik lach om de cliché beelden, verzet me niet, laat ze er zijn. Dat is essentieel om de imaginatie het werk te laten doen. Alles ontvouwt zich als vanzelf, zolang wij ons hoofd erbuiten laten gaat de visuele en energetische transformatie moeiteloos. Wanneer even later Vrouwe Natuur haar ware gezicht laat zien, beleef ik een overweldigende ervaring. Wat gebeurde er, vertel me meer? Vrouwe Natuur heb ik voor het eerst ontmoet tijdens mijn opleiding bij – de fabuleuze - Inge Hindriks, tijdens een oefening. Vriendin en business maatje Karin Weening deed een dialoog sessie met me. Dat betekent in de praktijk: met een van je talenten (dieper) in gesprek gaan. Vrouwe Natuur had ik nét gekozen als nieuw talent; niet alle talenten die ik in 2018 gekozen had, voelden nog als kloppend. Door de overgang was er van alles in mijn leven aan het verschuiven rondom identiteit, werk en liefde. Daar pasten nieuwe talenten bij en Vrouwe Natuur vond ik onweerstaanbaar. De eerste keer toonde ze zich abstract: als een vrouwelijk figuur bestaande uit takken. Ze had geen gezicht, wel al zo’n (halve) schort voor. “Wat doe jij in mijn koninkrijk?,” vroeg ik haar. Geduldig wachtte ik op antwoord. Wat ze zei had ik niet verwacht, het verwonderde me en ik was geroerd. Vrouwe Natuur bleek mijn eigen Sprookjesvrouw te zijn, mijn Ontembare Vrouw: magisch-creatief, spiritueel, verhalend en van het type ‘oerkracht’. Vanuit tijdoogpunt moesten we de oefening stoppen maar Vrouwe Natuur is niet meer van mijn zijde geweken. Ik werd alleen maar nieuwsgieriger naar haar. Gedragen De tweede ontmoeting met Vrouwe Natuur is heel recent. Weer neemt ze eerst een abstracte vorm aan. Van Assepoester verandert ze in tja… in... uh… Wat eigenlijk?... Pure oerkracht. Uitgestrektheid. Allesomvattendheid. Vrouwe Natuur heeft geen gezicht meer. Tegelijkertijd is ze álle gezichten: de wind, de storm, de aarde, alle bomen, dieren, planten en de ruimte eromheen. Ze neemt me volledig in zich op. Omvat mij. Omarmt mij. Draagt mij. Piepklein word ik. In beeld. In gevoel. In woord. Ik ben de koningin en de Heldin op deze Heldinnenreis, maar ik voel me klein, heel klein. “Hoe kan ik in Godsnaam koningin zijn voor zo’n grote kracht?”, vraag ik me af, “Jij bent zó groot(S)!”. “Adem in, adem uit”. Dat is alles wat ze zegt.
Dan voel ik haar energie als een spiralende wervelwind in mijn lichaam komen. Al haar kracht stroom mijn lijf in, zíj stroomt mijn lijf in. Ze brengt me in mijn benen. In mijn adem. In mijn rug. In mijn buik. Via haar voel ik. Ik neem al haar energie in me op; energetisch neem ik Vrouwe Natuur en haar oer-talent in me op. Nu voel ik me sterk. Aanwezig. Gefocused. Levend. Ademend. Intuïtief weet ik welke plek zij in mijn koninkrijk inneemt. Maar zover zijn we nog niet. Blij en dankbaar stel ik haar nog wat vragen: ‘Wat heb je nodig van mij?’, en, ‘Heb je nog een speciale boodschap voor me?‘. Dat hebben talenten bijna altijd. Wil je weten wat de speciale boodschap is van jouw talenten?